می ــمی آیی باس هـــــــم تا ــ تاپ عباسی

آلام تل ه ــ هل بده مـــــــــــــــن لا نینـــداسی

ماندم چرا یــک هــــو زبانم گیر مــی گــــــــیرد

چشمم که می افتد به دخترهای احساســی

یادم نرفــــــــــته بیست سال قـــبل هم اینــجا

دستان من شل شد در آن دستان احساسی

و بـــا حیــــایی بچه گــــــانه تو بــــــه من گفتی

<<آگا پسل یک لحسه با من می کنی باسی>>

مـــــــــردانه هل دادم و تو از تـــــــــــــــاب افـتادی

و از تــــــــــــــه دل گفتـــمت<<گلیه نکن ناسی>>

آنـــــروز اخـــــــــــــم مادرت کار خودش را کـــــرد

چـــه ترسوانــــــــد اینجور مادر های احساسی

آن ماجــــــــــرا را یادت آمد من همانم کــــــــه...

یــادت نیامـــــد باز؟حق داری که نشـــــــناسی

آخر چــــه جوری من بگویم،لج نکـن خـــــــــانم

من دوست می دارم شــــما را حضرت عباسی

محمد مرادی