بیا دوباره به چشمان هم نگاه کنیم


بیا دوباره در این باره اشتباه کنیم


من و توایم که تنها گناهمان عشق است


عجب گناه قشنگی ! بیا گناه کنیم !


تمام دفترمان را غزل غزل با عشق


کنار نامه اعمالمان سیاه کنیم


من و توئی که چنان مثل شیشه شفافیم


که روشن است ، اگر توی سینه آه کنیم


عزیز من ! به زمین و زمانه مدیونیم


اگر که لحظه ای از عمر را تباه کنیم


بیار سفره لبخند و بوسه ات را تا


بساط یک غزل تازه رو به راه کنیم


برای رویش یک شعر عاشقانه محض


بیا دوباره به چشمان هم نگاه کنیم...


امید تقوی