ای بنازم گل لب ، مرمر دندان تو را

باغ صد رنگ ندارد لب خندان تو را


می و میخانه کجا حال نگاه تو کجا

که ندارد بشری حالت چشمان تو را


لب به دندان گزم از حسرت یک بوسه ی گرم

چون به لبخند ببینم لب و دندان تو را ...