ميروم خسته و افسـرده و زار            

                سـوي منزلگــه ويرانه خويش

به خـدا مي برم از شهـــر شما            

              دل شوريــده و ديوانــه خويش

مي برم تا كه در ان نقطه دور            

             شستشويش دهم از رنگ گنـاه

شستشويش دهم از لكه عشــق            

            زين همـــه خواهش بيجا وتباه

فروغ فرخزاد