کبوتر شد و رفت
روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت*زیر باران غزلی خواند ، دلش تر شد و رفت
چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم*آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت
روز میلاد ، همان روز که عاشق شده بود*مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت
او کسی بود که از غرق شدن می ترسید*عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت
هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد*پسری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۰۴/۱۶ ساعت 14:13 توسط سياوش سالاریان
|